“ဂုဏ် ဂုဏ် ဂုဏ်… ဂုဏ်ဆိုတာ ငွေကို ခေါ်တယ်”

ဆိုတဲ့ တိုင်းပြည်မှာ မွေးဖွားကြီးပြင်းလာရတဲ့အခါ-

ငွေရှိမှ ဂုဏ်ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အသိအမြင်ရှိနေခဲ့တာ မမှားဖူး ထင်ခဲ့ပါတယ်။

ပညာတတ်တွေ အုပ်စိုးပြီး၊

ပညာတတ်တွေ ပေါများတဲ့ နိုင်ငံကို ရောက်တဲ့ အခါမှ-

ဂုဏ်ဆိုတာ ငွေကို ခေါ်တာ မဟုတ်မှန်း နားလည်တော့တယ်။

တကယ်တော့ ဂုဏ်ဆိုတာ လူ့တန်ဖိုးကို ခေါ်မှန်း –

ဂုဏ်အတုတွေနဲ့ ဂုဏ်ပြိုင်နေခဲ့ရတဲ့ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းကနေ ဂုဏ်အစစ်နဲ့ ဂုဏ်ရှိရှိ နေထိုင်ကြတဲ့ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းကို ရောက်လာတော့မှဘဲ သဘောပေါက်တော့တယ်။

တချိန်ကတော့ –

ကျွဲ၊ နွား၊ မြင်း တိရိစ္ဆာန်တွေရဲ့ တန်ဖိုးကို ငွေနဲ့တိုင်းတာသလို

ကိုယ့်တန်ဖိုးကိုလဲ ငွေနဲ့ဘဲ တိုင်းတာကြည့်ကြတဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းမှာပေါ့။

အခုတော့ –

ကိုယ့်တန်ဖိုးကို ဂုဏ်နဲ့ယှဥ်ပြီး တိုင်းတာ ကြည့်ကြတဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းရောက်တဲ့ အခါမှ-

ငါ… လူဖြစ်လာတော့တယ်“။

Share this:

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *